Spędzanie czasu z chłopakami, którzy zakończyli karierę w służbach mundurowych, jest zabawne. Zwłaszcza, jeśli pracuje się w składzie militarnym. Męski, kloaczny humor, rubaszność, zabawki typu noże, pałki, pistolety, karabinki, mundury – w wojnę można bawić się cały dzień. A jeśli nie bawimy się wojnę, to rozmawiamy i wtedy często jako “cywil”, narażam się na kpiące uśmieszki swoich koleżków z biura.
Pamiętacie, jak opowiadałem Wam o mojej wizycie na strzelnicy? Wtedy nie poszło mi tak, jak bym sobie życzył. Pomyślałem, że oddam swoją starą wiatrówkę do naprawy i postaram się poprawić nieco swoje umiejętności. Kiedy powiedziałem o tym chłopakom, parsknęli śmiechem i stwierdzili, że wiatrówki są dla dziewczyn. Nie powiem, troszkę mnie to zabolało. Zastanowiło mnie, jak w takim razie taki cywil jak ja może sobie wyrobić dobre nawyki strzeleckie?
-Nie mam kałacha w domu, nie mam nawet TTki, co mam zrobić jak chce postrzelać? Mam strzelać z gumy od majtek? – zapytałem skonsternowany. Chłopaki podrapali się po głowach i przyznali mi rację, jednocześnie rozpoczynając wykład o tym jak strzelać. Zainspirowało mnie to do napisania niższego tekstu.
Zatem celowanie – polega na nadaniu lufie odpowiedniego położenia w płaszczyźnie pionowej i poziomej, które zapewnia przejście pocisku przez cel. Efekt ten osiągamy za pomocą przyrządów celowniczych (tj. muszki i celownika), poprzez właściwe ich ustawienie względem siebie i względem celu.
Najczęściej spotykane typy muszek:
– który umieszczany jest z tyłu broni na zamku lub komorze zamkowej, także może mieć różne kształty.
Najczęściej spotykane rodzaje celowników:
-zużycie gwintów w przewodzie lufy, po wystrzeleniu większej ilości naboi (w skutek wysokiego ciśnienia i wysokich temperatur, występuje zwiększenie ścierającego działania wrzynającego się w gwint lufy pocisku)
–rozbicie wylotu lufy (np. przez nieprawidłowe czyszczenie)
–rdza, wżery w lufie w skutek braku lub przy nieprawidłowym obsługiwaniu technicznym broni
–zanieczyszczenie lufy osadem prochowym przy większej liczbie strzałów
–skrzywienie lufy, muszki, celownika
–skrzywienie lub nadmierne luzy kolby
–rozszerzenie się lufy wskutek rozgrzania przy dłuższych seriach
Dobre oświetlenie poprawia widoczność celu i przyrządów celowniczych, polepszając warunki celowania i tym samym wyniki strzelania. Jednakże jaskrawe promienie słońca padające w oczy strzelającego męczą wzrok „oślepiają”) ujemnie wpływając na wyrazistość widzenia celu i przyrządów celowniczych. Powodują także powstanie poświaty na przyrządach celowniczych, szczególnie przy startej powłoce ochronnej utrudniając ich prawidłowe zgranie.
-promienie słońca padające z prawej strony powodują, że dla strzelającego prawa strona muszki będzie jaskrawsza i pozornie „szersza”, będzie więc on celował tzw. „lewą” muszką, po lewej też stronie celu ułożą się przestrzeliny,
odwrotne zjawisko do ww. sytuacji wystąpi, gdy słońce świeci z lewej strony,
-gdy słońce oświetla muszkę z góry, muszka wydaje się dłuższa i strzelec mimo woli strzela tzw. „niską muszką” i przestrzeliny układają się w dole celu,
-oświetlenie szczerbinki z prawej strony daje złudzenie poszerzenia się jej w lewo (wskutek odblasku na lewej krawędzi), strzelec przesunie więc lufę w lewo, w celu – jak mu się będzie wydawało – równego ustawienia muszki w szczerbince, co spowoduje, że przestrzeliny ułożą się też w lewo, odwrotne zjawisko do ww. sytuacji wystąpi, gdy słońce świeci z lewej strony.Należy zauważyć, że wpływ bocznego oświetlenia powodujący błędne celowanie sumuje się (błąd z powodu oświetlenia muszki + błąd z powodu oświetlenia szczerbinki = błąd celowania).
Z doświadczeń wynika, że przy jaskrawym oświetleniu z boku, już przy strzelaniu na odległości 100 m dla 7,62mm kbk AKMS z powstałego błędu celowania pocisk odchyla się ok. 5–10 cm od punktu celowania.
Zapobieganie szkodliwym wpływom oświetlenia:
-wybieranie stanowiska posiadającego naturalną osłonę przed promieniami słonecznymi,
-okopcenie muszki i szczerbinki (należy uważać aby warstwa kopcia nie była zbyt gruba,gdyż mogłoby to wpłynąć na zniekształcenie przyrządów celowniczych).
Temperatura
-Wysoka temperatura będzie niekorzystnie wpływała na kondycję psychofizyczną strzelającego, a także utrudniała celowanie tj. widoczność celu poprzez „falowanie” gorącego powietrza.
-Wpływ niskiej temperatury na celność strzelania będzie ograniczał się do działania na strzelca (szczególnie gdy nie dostosuje ubioru do panujących warunków) poprzez drżenie ciała i marznięcie i „sztywnienie” dłoni.
Zjawiska atmosferyczne
Opady deszczu, śniegu lub mgła zmniejszają przejrzystość powietrza i widoczność, co pogarsza celność strzelania. Ponadto deszcz czy śnieg dodatkowo utrudnia celowanie poprzez to, że osadza się na przyrządach celowniczych i zniekształca ich obraz.
Tekst robi się trochę długi, zatem tu zakończę część pierwszą, ciąg dalszy nastąpi za tydzień. Będzie o błędach w celowaniu i o tym, dlaczego wiatrówki takie jak ta widoczna na poniższym filmiku, są najlepsze do treningu strzeleckiego.
1 thought on “Jak strzelać i jak się tłumaczyć, kiedy kiepsko Ci idzie. Część pierwsza.”